Puxte: Çîrok weke janreke girîng a edebiyata gelêrî ye, ev ronîkera gelek ji xalên tarî yên jiyana mirov e û berevajî edebiyata nivîskî, rengvedana serhatiyên xelkê asayî û çîna bindest e. Çîrokên folklor ên kurdî tevî ku li gel motîvên cihanî û destanên hevbeş di nava wan da berçav in lê xwedan hin taybetiyan in ku dibine sedema ciyawaziya wan û çîrokên neteweyên din û xasma jî gelên cîran. Destpêka xebata berhevkirina çîrokên kurdî vedigere nîvê sedsala şanzdehan û di maweya sed û şêst salî de û bi taybetî jî di salên dawî de gelek çîrok hatine berhevkirin. Tevî van geşedan û çalakiyan, çîrokên kurdî bi du pirsgirêk û kêmasiyên sereke re rûbirû bûne; ya yekem ev e ku piraniya berhevkaran şert û mercên zanistî berçav negirtine û ya duyem jî ev e ku li ser van deq û berhevokan, lêkolînên zanistî û têorî gelekî nadir in.
Peyvên sereke: çîrokên gelêrî, folklor, berhevkirin, analîz