Puxte: Nasname û kirdewariya mirov fenomeneke piralî, yanê têkela çendîn deng, rabêj û îdeolojiyan e ku ji bo li ser mirovan rûne tê guhertin an şikl tê dayin. Ev xebat hewl dide di romanên kurdî de bi riya pêwendiyên karakterekî/ê ên înterektîv û diyalojîk ên bi rabêjên civakî, siyasî û çandî û îdeolojiyan re, sazkirin û temsiliyeta kirdewarî û nasnameya wî/wê kişif bike. Li ber ronayiya teoriya vebêjî ya Bakhtîn û yên modernîst, di analîza tekstuwel û contekstuwel a siweylayê (2004) de, min taybetiyên romanê yên şêwazî ji aliyê şêwe, binema, mijar, û karakterizasyon û wateyên ew dihewîne, vekola. Qawamî romaneke modernîst û pirdeng hilberandiye: wek romanên modernîst ên ewrupî yên destpêka sedsala bîstemîn de, bi dij-qehremanên xwe yên bûne biyanîyên civaka xwe, bûyersaziyek wê ya perçeyî û qutbûyî heye; û pirdengiya wê jî ji vir tê ku vebêjer û lehengên wê bêyî ku serdestiyê li hev bikin her yek îdeolojiyên xwe temsîl dikin.
Peyvên sereke: romana kurdî, diyalojîzm, kirdewarî, pirdengî, multi focalisation.